مقاوم سازی

مهارهای چسبی که در سازه‌های بتنی استفاده می‌شوند، به دسته های مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. این مهارها به دلیل قدرت چسبندگی بالا، سهولت نصب و کارایی در شرایط مختلف محیطی، به‌طور گسترده در پروژه‌های ساختمانی و عمرانی استفاده می‌شوند. مهارهای چسبی به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: مهارهای رزینی(پلی استر، وینیل استر) و مهارهای اپوکسی که هر کدام از این مهارها دارای ویژگی‌ها و کاربردهای خاصی هستند:

مهارهای رزینی: این مهارها از یک رزین پلی‌استری، وینیل استری  به عنوان چسب استفاده می‌کنند. رزین‌ها با ترکیب با سخت‌کننده‌های مناسب، به‌سرعت گیرش کرده و پیوندی قوی با میله و بتن ایجاد می‌کنند. این مهارها عمدتاً در محیط‌های داخلی که نیاز به مقاومت مکانیکی زیاد ندارد استفاده می‌شوند.

مهارهای اپوکسی: این مهارها به دلیل داشتن مقاومت شیمیایی و مکانیکی بالا، در محیط‌های صنعتی و شرایط سخت‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند. اپوکسی‌ها مانند چسب های کاشت میلگرد دارای مقاومت بالایی در برابر آب و رطوبت هستند و می‌توانند در شرایط آب و هوایی مختلف عملکرد مطلوبی داشته باشند.
معیارهای تأیید کیفیت مهارهای چسبی

برای اطمینان از عملکرد مناسب مهارهای چسبی، تأیید کیفیت آن‌ها باید بر اساس معیارهای زیر انجام شود:

کیفیت چسب: استفاده از چسب‌ کاشت معتبر و تایید شده با استانداردهای بین‌المللی مانند ASTM و EN، از اهمیت بالایی برخوردار است. چسب‌ها باید دارای مشخصات فنی مشخصی مانند مقاومت کششی، برشی، و مقاومت در برابر حرارت باشند.

روش نصب: نصب مهارهای چسبی باید مطابق با دستورالعمل‌های تولیدکننده انجام شود. این شامل آماده‌سازی سطح بتن، تمیزکاری حفره‌ها، اعمال چسب و نصب میلگرد یا انکر درون حفره‌ها است. هرگونه عدم دقت در این مراحل می‌تواند به کاهش کیفیت اتصال منجر شود.

آزمایش‌های مکانیکی: برای ارزیابی کیفیت مهارهای چسبی، آزمایش‌های مقاومت کششی و برشی می‌تواند بر روی نمونه‌های آزمایشگاهی و یا نمونه‌های واقعی نصب‌شده در سازه انجام شود. این آزمایش‌ها به شناسایی میزان باربری و عملکرد چسب کاشت در برابر نیروهای مختلف کمک می‌کنند.

ارزیابی چسبندگی: بررسی چسبندگی مهارها به بتن و میله از طریق آزمایش‌های غیرمخرب مانند تست‌های اولتراسونیک و یا آزمایش‌های مخرب مانند کشش مستقیم می‌تواند به ارزیابی کیفیت پیوند کمک کند.

نظارت‌های دوره‌ای: پس از نصب، نظارت‌های دوره‌ای برای اطمینان از عدم کاهش کیفیت و یکپارچگی مهارها ضروری است. این نظارت‌ها می‌تواند شامل بازرسی‌های چشمی، آزمایش‌های تصادفی و یا پایش‌های مستمر باشد.