افزودنی های بتن چیست؟

افزودنی بتن ماده ای به جز آب، سیمان، سنگدانه و الیاف تقویتی است که هنگام بچینگ و یا پای کار به بتن افزوده می شود. افزودنی های بتن با نام های تجاری مختلف در بازار وجود دارد. کاربرد هریک از این افزودنی ها به آب و هوای منطقه، نوع سازه، نوع سیمان و عیار آن، اسلامپ بتن، نوع مصالح سنگی مورد استفاده در بتن و دیگر شرایط خاص در زمان بتن ریزی بستگی دارد.

انواع افزودنی بتن :

روان کننده ها

در مقادير مصرف متعارف، کاهش مقدار آب اختلاط بتن  بین 5 تا 12 درصد – بر اساس استاندارد ASTM C494 به دسته‌هاي زير تقسيم مي‌شوند: روان‌كننده (كاهنده آب) معمولي(Type A) روان‌كننده (كاهنده آب) كندگير (Type D) روان‌كننده (كاهنده آب) زودگير (Type E)

فوق روان کننده ها

در مقادير مصرف متعارف، کاهش مقدار آب اختلاط بتن بین 12 تا 25 درصد – بر اساس استانداردهاي ASTM C494 & C1017 به دو دسته زير تقسيم مي‌شوند: فوق روان‌كننده معمولي (ASTM C494: Type F) فوق روان‌كننده كندگير (ASTM C494: Type G)

ابرروان کننده ها

در مقادير مصرف متعارف، کاهش مقدار آب اختلاط بتن  بیش از 25 درصد – هر چند این افزودني‌ها ويژگي‌هاي منحصر به فردي نسبت به فوق روان‌كننده‌ها دارند ولي در حال حاضر در همان دسته‌بندي فوق ‌روان‌كننده‌ها يعني ASTM C494:Type F & G  وASTM C1017: Type I & II  جاي مي‌گيرند. اين دسته از افزودني‌ها نسبت به روان‌كننده‌ها و فوق روان‌كننده‌ها تاثيرات جانبي كمتري دارند

پایه‌های شیمیایی متداول مواد کاهنده آب/روان کننده

گروه 1- لیگنوسولفونیک اسید و نمک‌ها و مشتقات آن‌ها گروه 2- نفتالین فرمالدئید سولفونات گروه 3- ملامین فرمالدئید سولفونات گروه 4- پلي وينيل كوپليمر گروه 5- اسیدهای پلی کربوکسیلیک، مواد اتری و مشتقات آن‌ها (سایر موارد نظیر هیدروکسیل کربوکسیلات‌ها به همراه نمک‌ها و موادی با سطح فعالی غیر یونی، آمین‌ها و مشتقات آن‌ها و ….)

نحوه عملکرد مواد کاهنده آب

همواره در زمان ساخت بتن، بخشی از آب اختـلاط بین ذرات سیمان حبس می‌گردد و حالت کلوئیدی پیدا می‌نماید. آب محبوس در بین ذرات سیمان هرگز امکان شرکت در واکنش هیدراسیون را پیدا نخواهد کـرد و هیچ تاثیـری درپیشرفت واکنش ندارد اما پس از آغاز واکنش هیدراسیون و بالا رفتن دمای بتـن این آب تبخیر شده و باعث نقایصی همچون بروز ترک‌های ریز در بتن و ایجاد حفرات نفوذپذیر می‌گردد. مواد کاهنده آب با القاء بارالکتریکـی به تمام سیمان موجود در مخلوط خمیری، بتن را به مخلوطی تک قطبی تبدیل نموده لذا اجزاء سازنده بتـن تمایل به دور شدن از هم پیدا می‌کنند. بدین ترتیب آب حبس شده بین ذرات سیمان آزاد گشته و امکان کاهش نسبت آب به سیمان فراهم می‌گردد.